Noord-, Midden- en Zuid-Frankrijk

Nu we niet meer verder gaan wandelen koopt Jeroen eerst weer een normale spijkerbroek. Zes weken afritsbroek is echt niet leuk meer. Diana koopt een nieuwe jurk, het leven is weer normaal. Er hoeft niet meer beknibbeld op gewicht!!!!

We zijn Selestat na 5 dagen behoorlijk zat. We belanden in het hele kleine centrum steeds weer in dezelfde straatjes zonder te herkennen welke nu in welke uitkomt. Het lijkt een doolhof, maar alles loopt gewoon krom. We hebben heel wat uren in het internetcafé doorgebracht om te gaan bekijken wat we nu verder gaan doen.

Het is best apart, je hebt de tijd om te gaan doen wat je wilt, maar toch is het moeilijk een keuze te maken. Uiteraard ook niet zo heel gek, want je wilt dan wel iets speciaals doen dat een andere keer niet voor de hand ligt. Bungee jumpen viel daarmee al snel af. Willen we dus gewoon niet. Verder echt veel mogelijkheden onderzocht en heel veel al heel snel weer laten varen. We hebben van veel kanten nog tips gekregen, maar zoals iedereen wel verwacht gaan we ons eigen plan.

Uiteindelijk op donderdagmorgen 4 juni de trein genomen, om Selestat te verlaten. Dat bleek ,toch niet zo eenvoudig, het treinschema zit niet mee en we kunnen rond 12 uur niet gemakkelijk verder reizen. Gelukkig hebben we ook nog geen plan en geen idee waar naar toe af te reizen. Dus eerst nog maar een guide van Frankrijk gekocht en op zoek naar een kaart van frankrijk. Ook een krant gekocht om te zien wat het weer zou gaan brengen. De eerste mogelijkheid om te reizen is naar het ca. 60 km verder op gelegen Mulhouse, van daar kan je weer gemakkelijk alle kanten op. In Mulhouse ook nog een hele zware dikke campinggids van Frankrijk gekocht en het lijkt nu wel interrail.

Na beraad besluiten we om naar Troyes (spreek uit als trois) af te reizen. Dit ligt in Noord Frankrijk in de Champagne streek.

Troyes is een hele oude, historische stad met prachtige kerken en houten huizen. Het is een stad waar je ontzettend geniet en je je terug waant in voorbije tijden. De oprichter van de orde van de tempeliers heeft hier gewoond, de kunst van het glas in lood ramen heeft hier een enorme status gehad. Troyes was jaren lang het handelscentrum waar vandaan de glas in lood ramen over de hele wereld gestuurd werden. De kathedraal wordt omschreven als een groot prentenboek met alle glas in lood ramen.

We komen pas om 21.30 uur aan en mogen nu na maanden kamperen eindelijk weer in een hotel slapen!!! Een echt bed, lekkere douche, normale wc, zeker zijn van toiletpapier, voor ons nu een weelde, wat zullen we lekker slapen.

Volgende dag lopen we door het centrum, het kattesteegje met zijn aparte overhangende huizen, de overige straatjes zijn al net zo mooi, het doet een beetje denken aan Bulgarije. We slenteren wat door het stadje, drinken wat, eten wat, het is net vakantie.

We hebben eigenlijk geen zin om de verdere periode ronddolend door Frankrijk per trein van de ene naar de andere stad te gaan reizen. Steeds weer kerken en alle plaatsen hebben weer hun unieke plaats in de historie van Frankrijk en Europa. Er is heel veel te zien, maar het is voor een vakantie leuk, maar voor ons niet het ideale plaatje voor de komende 2 maanden. Misschien is fietsen toch een optie? We besluiten naar Dijon te reizen om dan misschien vanaf daar verder de fiets te nemen, dwars door Frankrijk naar het Zuiden.

`s Avonds komen we per trein in Dijon, waar een grote bui losbarst als we op de bus naar de camping staan te wachten. Op de camping zelf is het eerst droog, maar begint het zachtjes te regenen. Dus snel de tent opgezet en naar het barretje/restaurantje van de camping (is volgens Diana meer een snackbar met terras). gegaan. Het is al laat, maar we hebben nog wel trek. De keuken is al dicht en de pannen al schoon, maar toch streek de eigenaar met de hand over het hart en bereidde nog een Steak Hache met Frites. Echt aardig. We zitten nog lekker een uurtje op het overdekte terras met een roseetje van het nabijgelegen Lac Kir.

In Dijon zijn we ooit al eens geweest, het ligt nabij de Jura en we hoeven dus verder niets te bezichtigen. Op zaterdag gaan we eerst kijken of we ergens fietsen kunnen huren. Na 3 uur hebben we nog niets en we geven het op. We gaan winkelen en gaan op zoek naar een Minilaptop. Steeds internetcafés zoeken is lastig. Het gewicht is nu ook niet meer zo'n punt als we toch niet iedere dag alles op onze rug hoeven te vervoeren.
Direct ook een externe dvdspeler gekocht en een dvd, dus 's avonds bioscoop in de tent, echt lachen. Alleen heb je daar wel stroom voor nodig, gelukkig hebben ze dat op campings. We hoeven alleen nog maar een hele dikke stekker met 3 poten te kopen, aan te geven dat we elektriciteit gaan gebruiken en daar gaan we.......... Onze camping heeft ook een wifi hotspot dus yeah we kunnen zelf!! het internet op, de zondag wordt goed besteed. Het laptopje is wel een franse, dus met een azerty toetsenbord ipv een qwerty die wij kennen en andere ongemakken. Ach ja, wij wilden avontuur?!........

In Dijon blijft het helaas tussen de zonnestralen door ook regenen dus een nieuw plan wordt gezocht.

Gisteren afgereisd naar Avignon, in het zuiden van Frankrijk, op naar de zon!!! We staan op een hele mooie 4-sterrencamping aan de Rhone met uitzicht op het oude centrum. Jeroen wilde altijd al eens naar Avignon, daar moet iets zijn als de pauselijke zetel hier enige tijd heeft gestaan? Avignon is natuurlijk bekend van het liedje 'sur le pont d' Avignon'; Deze brug zie je vanaf onze tent! Eigenlijk wilden we naar een 2-sterren camping iets verderop die ons leuker leek, maar na 5 kwartier wandelen waren we er nog niet en zijn we omgekeerd. Anders hadden we ook elke keer van en naar Avignon die enorme wandeling moeten gaan maken, dat leek ons geen goed idee. Onze 4-sterren camping heeft ook een wasmachine, die we na aankomst direct hebben gevuld en de wachttijd hebben we gebruikt om in het restaurant (die dan weer snackbar heet, we zullen Frankrijk nooit begrijpen) wat te eten. Dus gewassen, gegeten en lekker buiten in 27 graden. 's Avonds om 10 uur zitten we nog lekker op het terras in korte broek, dan is het leven toch echt goed.
Vandaag ook bikini en zwembroek gekocht en badhanddoeken, die hebben we nodig bij het zwembad van de camping.
Morgen bezoeken we de culturele plaatsen van Avignon (pauselijk paleis, pont van Avignon, de nodige kerken.....). Het weer is de komende dagen super warm (rondom en zelfs over de 30 graden!!!). Tijd dus voor het zwembad, we blijven hier waarschijnlijk nog tot begin volgende week, daarna zien we wel weer.

Binnenkort meer over onze plannen en avonturen. En dan ook weer foto's. Onze internetverbinding is nu helaas te traag.....

Elzas deel 2 - Wandeltocht ten einde - GR5 bye bye

Donderdag naar Obernai gegaan met de trein om fietsen te huren. We gaan op de fiets naar de Mont Saint Odile op 760 meter. Obernai ligt op ca. 200 meter, dus dat wordt klimmen!
Van de fietsenboer wel de beste route gekregen, stijgingspercentage in 15 km gemiddeld 5 procent!!! We bereiken met korte rustpauzes en veel zweet uiteindelijk het klooster dat werkelijk heel mooi is. Dus volop de moeite van de klim waard. Het klooster heeft een aantal mooie kapelletjes met prachtige mozaieken.

Afdalen gaat supersnel. Binnen een 15 - 20 minuten staan we weer beneden in Barr.
Vrijdag met zadelpijn en wind mee naar Dambach-la-Ville gefietst. Een mooie route door -weer- de wijnvelden.

Zaterdag gaan we verder lopen. Het klimmen gaat niet geweldig, dus we besluiten laag te blijven en dus niet te klimmen. Diana heeft toch steeds last van het rechterbeen als er geklommen moet gaan worden. In plaats van door het gebergte vande Vogezen te trekken kunnen we ook er langs.
Na ongeveer een kilometer geeft Diana aan dat het lopen niet lekker gaat. Dat is de druppel. We gaan niet meer verder lopen. Ze mist gewoon de kracht in het been. De GR5 lopen is voor ons topsport en je moet fit zijn, zeker als het klimmen nog moet beginnen. Daarbij doen we het voor onze lol en op deze manier is het niet ontspannen lopen. Er is ook niet genoeg tijd om de spieren volledig te laten herstellen en kracht op te laten bouwen. Dat is wat er eerst moet gaan gebeuren. Dus helaas: we stoppen met onze wandeltocht. Het doet pijn, maar is wel zo verstandig. Wie weet vervolgen we ooit nog deze route.....

Wat nu te doen? We hebben nog 2 maanden, de wereld ligt aan onze voeten....

Inmiddels verhuisd naar de camping van Selestat, één van de grotere plaatsen in dit gebied. Hier geen ganzen of kraaien, maar OOIEVAARS!
Het is Pinksteren, mooi weer en we gebruiken de pinkstermaandag om naar Strasbourg te gaan en de stad te bezichtigen.

Wordt binnenkort vervolgd...

Elzas deel 1

Op maandag de Donon (1008 meter) omzeild en met openbaar vervoer via Strasbourg naar Rothau gereisd. Klimmen zien we nog niet erg zitten, bovendien is het een hele lange klim naar de Donon. De temperatuur is rond 30-34 graden dat maakt het er niet prettiger op. Vanuit Rothau wandelen we naar Natzwiller, op zoek naar de camping. Deze blijkt, eenmaal in Natzwiller aangekomen, aan de andere kant op de berg nog voor het dorpje te liggen. Een inwoner van Natzwiller brengt ons met de auto. Toch moeten we daarna weer terug naar Rothau om inkopen te doen. Een niet echt bevredigende tocht dus...

Dinsdag gaan we toch klimmen. Niet een hele zware tocht, totaal ca. 5 uur wandelen, met een hoogte verschil van eerst 500 m klimmen en daarna weer afdalen. Een serieuse test. Dat staat ons de komende dagen ook te wachten in de Elzas/Vogezen.
We lopen boven Natzwiller langs een oud concentratiekamp uit de 2e wereld oorlog. Je wordt er heel treurig van. Er loopt een speciaal herdenkingspad dat een aantal monumenten aandoet en ons pad volgt grotendeels deze route.
Het lopen gaat goed, op het hoogste punt gaan we lunchen en daarna volgt de gebruikelijke regenbui... We schuilen in de Abri van de Club Vosgien en vervolgen onze route verder droog. Het is gelukkig niet zo warm als de dagen hiervoor.
Eenmaal aangekomen in Le Howald, blijkt aldaar bijna alles gesloten. We besluiten daarop met de laatste bus naar Barr af te reizen om daar, bij winkels etc, op de camping te gaan staan.
Het is een camping in het centrum, beheerd door de kerk naast de wijngaard.
Lopen blijkt uiteindelijk best inspannend geweest, we besluiten de volgende dag te proberen naar het klooster van Mont Saint Odile te gaan, met de bus. Deze gaat alleen in het weekend dus we verkennen vandaag Barr en omgeving + de fotos van 27 mei op het net gezet.

Nieuwe fotos

We hebben alweer nieuwe fotos en even tijd voor Internet. Nu ook het filmpje dat we 2 weken geleden gemaakt hebben op het net gezet. Bovendien 2 reetjes op de foto, de één wat beter dan de ander....

Kijk voor de fotos in de foto afdeling. Voor het filmpje de onderstaande link gebruiken (http://gr5nice.reismee.nl/video/5792/impressie-noord-frankrijk/).

We zijn weer in de wijnstreek, dus zullen we hier net als in Luxemburg wel weer even blijven hangen... Er komen al kleine trosjes aan de druivenplanten.

Groetjes, Diana en Jeroen

Eindelijk weer internet

We zijn nu even in Strasbourg en hebben even de beschikking over internet. Straks door naar Schirmeck voor ons vervolg door de Vogezen. Veel nieuwe fotos en verhaal tot en met zaterdag.

Lorraine, Rhodes, 23 mei.

Al weer even geleden, maar dus nu eindelijk weer bij het internet kunnen komen. We schrijven nu op de laptop van Hans die samen met Petra op bezoek is vanwege de hemelvaartvakantie. Ze hebben ons weer voorzien van nieuwe gasblikjes, de te laat per post geleverde verrekijker en een nieuw boekje voor het volgende traject van Schirmeck naar Fesches de Chatel, vlakbij Belfort.

We kunnen dan nu ook weer wat spullen lozen die zij dan weer mee naar Amsterdam nemen: één volgeschreven reisverslag, wandelboekje tot aan Schirmeck, de extra gasbrander met 2 blikjes die we niet nodig gehad hebben, één paar rode bergsokken van Diana, 2 kaarten van eerdere gebieden, trui van Jeroen(?), restantje peper.

Het laatste verslag is van 12 mei, dus we hebben weer heel wat te vertellen, op dat moment waren we dus nog in Metz. Op 13 mei wandelen we vanaf de camping naar Gorze, waar we de bus naar Metz terug willen nemen. Het is een mooie dag en lopen langs het moezelkanaal via Ars-sur-Moselle. Na onze trage start worden we al snel achterop gelopen door amerikaan Lowell die helemaal alleen de GR5 loopt. We lopen de rest van de dag samen op. Een heel relaxte en gezellige dag, zeker voor Lowell, die in ons de eerste volgers van de GR5 treft. De verwachte regen volgt niet, we hebben een lange lunchpauze in Ars (eerst lekkere koffie in een PMU café) en komen rond 15.00 uur in Gorze. Helaas vetrekt de bus van hier alleen 's morgens dus zijn we gedwongen onze tocht met 5 km te verlengen tot ca. 25 km. Daarna volgt nog een lift naar station in -weer- Ars, en hebben we een lange dag achter de rug. In Metz zelf is een shabby straatje met kleine, goedkope eettentjes en een klein supermarktje.

De volgende dag nemen we de trein naar Pagny-sur-Moselle, we steken hier een stukje over de weg af naar Preny, lopen gaat zo-zo vandaag, het was gisteren echt zwaar! In dit gebied veel restanten van de 1e en 2e wereldoorlog, loopgraven, monumenten, massale begraafplaatsen en bunkers. Vlak na een monument zien we iets bewegen, het blijkt een ree te zijn, die geruime tijd blijft staan, zelfs als we dichterbij komen rent ze niet direct weg. In Monteauville hebben we nu weer mazzel met de bus (hij gaat!!!) en kunnen we zelfs eerst een kop koffie drinken in het lokale kroegje. 's Avonds willen we eindelijk eens gaan wassen, maar verspillen tijd door eerst te douchen, de rugtassen van mieren te ontdoen, en komen te laat bij de wasserette (in het shabby straatje) voor wassen en drogen. Dus toch op de camping wassen (droger aldaar is stuk), maar krijgen natuurlijk lang niet alles meer droog. We nemen dan eerst nog de niet aangesloten machine (waar we het waspoeder al in hebben gedaan) en na overpakken in de andere machine doen we veel te veel poeder erin, maar het ruikt wel lekker. Was in de tent opgehangen op waslijntjes en daar onder geslapen. Kennis gemaakt met onze buren, hij is een portugese duiker die in Frankrijk werkt, zij Bulgaarse, zijn zelfs eens bij hen thuis welkom, onze route komt daar echter niet.

15 mei: verhuizen naar nieuwe standplaats. We hebben Liverdun op het oog, maar dat blijkt i.v.m. onregelmatig openbaar vervoer geen slimme uitvalsbasis, we kiezen voor Nancy. Het is een mooie camping, groen gras met bomen. We koken voor het eerst weer eens zelf, zuurkool met worst uit blik met flageolets. Zaterdag rustdag in Nancy, waar we vergeefs proberen een fiets te huren.
Zondag zijn er paardenrennen in de hyppodrome achter de camping waar we al steeds paarden hoorden lopen. We gaan dus maar eens kijken. De races worden goed bezocht, het is lekker weer en we gaan dus gokken!! Gisteren al de kanshebbers uit de krant geselecteerd en inderdaad hebben we bij de 3e race prijs!!! Uiteindelijk met klein verlies een leuke middag gehad. Maandag 18 mei lopen we van Dieulopard naar Liverdun we lopen lekker, al hebben de spieren niet echt zin. Er is de hele dag volop zon. Bij terugkomst op de camping in Nancy is het een rommeltje rond de tent. Blijken we beroofd te zijn!!!! Plasticzakken liggen met enige afstand van de tent, plasticzakken liggen verspreid, chipszakjes zijn open, daar ligt de zak zonder de ringlings.... We zijn beroofd!!!! De kraaien hebben onze luxe snoep, chips en nootjes en de tomaten en de eieren (met schil en al???) uit het doosje opgegeten. Dieven!!! Er ligt alleen nog een halve tomaat. Avondeten dus wat sober, blikje mais kregen ze gelukkig niet open en de ongekookte pasta was ook onaangeroerd.

Dinsdag 19 mei trekken we verder, nu weer voor het eerst met rugzak, eerst met de bus naar Montenoy en door naar Brin-sur-Seille, alwaar we slapen in een chambre-d'hautes bij een dametje thuis. Lopen met de rugzak valt mee, we lopen nu ook voor het eerst met de rugzak en de in Luxemburg gekochte stokken, en dat helpt echt!!! We zijn lekker onderweg en de te lopen afstand is goed, rond 17.00 uur zijn we bij Mme Cesar en kunnen we na de douche aanchuiven voor het repas, een vijfgangen maaltijd met allemaal streek gerechten. Mirabelles, Quiche Lorraine, kaasplakje en een flesje wijn. We vinden uit dat er in Salonnes geen overnachtingsplek meer is en worden gedwongen om morgen een dorp verder te lopen naar de camping in Vic-sur-Seille. Mme Cesar is een verhaal apart, heel vriendelijk, praat veel, maar gelukkig langzaam zodat we het kunnen volgen, is een tegenstander van het beleid van Sarkozy ('Le Petit Nicolas'). We slapen dus deze avond na een maand lang achtereen kamperen, voor het eerst weer in een bed. 's Morgens na een uitgebreid ontbijt weer fris op pad. 's Avonds nog heel even met jarige Jolanda gebeld en gehoord dat alles thuis met katten oké gaat.

20 mei: we zijn precies een maand onderweg. Nog geen heimwee of complete desorientatie van de bewoonde wereld. Alles normaal en we voelen ons goed. Late start en uitgezwaaid door Mme Cesar. We snijden een stukje af via de hoofdweg, maar dat is niet echt een leuke afsteek. We komen nog de Compostella wandelaar tegen in dorpje Gremecey. Even een uurtje gebabbeld. Voor hem en zijn hond is het niet makkelijk. Ze overnachten veel in bossen, dus geen campings. Zijn hond jaagt in het bos ook de everzwijnen en vossen weg. Verder heeft hij last van blaren etc. Hij heeft daardoor ook meer last van regen en niet droog worden van spullen. Wij zijn dan kennelijk toch maar luxe wandelaars. Op de route zien we nog een aangereden everzwijntje liggen. Het is de eerste super warme dag (29 graden!) en als we in Vic-sur-Seille aankomen nemen we op het dorpsplein eerst een frambozentaartje met ranja en een biertje. Ondanks de ingekorte route was het echt zwaar vandaag. De camping ligt helemaal aan de andere kant van het dorpje en we kunnen gelukkig bij een klein supermarktje nog avondeten kopen.

Donderdag 21 mei, hemelvaartdag, hebben we een rustige tocht naar Dieuze, hier komen Hans en Petra ons ophalen om naar de camping vlakbij in Rhodes (aan het meer) te brengen. We nemen dus de tijd. Jeroen vindt de rugzak zwaar. Hierin zit ook wat extra gewicht om de spieren van Diana wat te ontzien. Dus regelmatig nemen we korte pauze (dure en niet lekkere koffie in Marsal). Er dreigt onweer (we zien de buien en horen het gerommel op 6 km in de verte). We besluiten toch eerst door te lopen naar Blanche-Eglise en met de eerste harde druppels (regenjas nu aan of niet?) lopen we het plaatsje binnen. Hier hebben we onder een afdakje tijdens de bui onze late lunch. Op Place du Marche in Dieuze wachten we onder het genot van een biertje op het terras op Hans en Petra om door te gaan naar de Camping in Rhodes. 's Avonds lekker uit eten bij het restaurant en is het weer vakantie.

22 mei: een dagje zonder rugzak vanaf de camping naar Aspach, een mooie route door de velden. Langs het Saarkanaal en tussen meertjes door. We horen kikkers luid kwaken zonder ze te zien, we zien nog een reetje en heel veel grote roofvogels. Spieren zijn onwillig vandaag en het is weer warm in de middag. Het is dan ook de 5e wandeldag achter elkaar. We breken eerder af en Hans en Petra brengen ons weer naar de camping. Echt chique!

Vandaag, zaterdag 23 mei, is het een strak blauwe hemel en lekker warm. We hebben rustdag op de camping. Zojuist weer wat kleren gewassen die op de heg liggen te drogen. Nog 2 wandeldag in het boekje tot aan Schirmeck.

Nu dus even in Strasbourg. Het is superwarm.

Gisteren in de hitte, ca 30 graden, gewandeld naar Abreschviller. Hier lag dus onze slang op het pad, die erg geschrokken was.

Nieuwe basis in Metz

Op 9 mei lopen we naar Hellange, de wijnvelden nu achter ons en we lopen verder door akkers en velden. Met een omleiding niet de mooiste route kunnen lopen en voor het eerst hebben we tijdens het lopen de regenjas aan. Gelukkig niet voor lang want een kwartiertje later zitten we alweer in het zonnetje te lunchen. Spieren houden zich goed, maar we blijven voorzichtig. `s Avonds onweert het.

10 mei: Op naar ons nieuwe basiskamp, voor het laatste stukje Luxemburg en de eerste etappes in Frankrijk. We reizen per bus eerst naar Luxemburg en verder per trein 10 minuten naar Bettembourg. Hier is een Camping, en vanuit Bettembourg zijn veel mogelijkheden met het openbaar vervoer die aansluiten op het pad. Daar aangekomen treffen we de camping helaas gesloten. Wat te doen? Hier hadden we niet op gerekend in deze periode..... Eerst maar geluncht en nieuw plan gemaakt.

De eerst volgende camping is in Metz, maar dan wel al 80 km verder op de route. Momenteel staan we graag op de camping omdat we er meerdere nachten blijven en van daaruit zonder bagage dagtochten van de route maken.

Dus terug naar Luxemburg (stoomdag!) en dan terug-verder naar Metz. Even zoeken naar de juiste bus om vanaf het schitterende station bij de camping te komen, die uiteraard aan de Moezel ligt, net als in Remich. We hebben verschillende huisdieren, natuurlijk (de door onszelf uit Remich meegebrachte?) mieren, hier ook eenden en ganzen. Deze laatste veroveren je plek als je er even niet bent, want het gras is altijd.... Wanneer we voor het ontbijt het stokbrood te voorschijn halen komt het stel er reikhalzend naartoe! ' Ja, brood!'. Na een ferm ' non' druipen ze uiteindelijk weer af.

Metz blijkt een geweldig mooie culturele stad te zijn met veel oude gebouwen en een in oude stijl gebouwd station.

11 mei: Wegens de campingpech laten we noodgedwongen 2 etappes lopen: de laatste van Luxemburg en de eerste in Frankrijk. We pakken het vandaag weer op in Fontoy. Eerst weer zoeken naar de juiste bus naar het station, en zelfs uiteindelijk maar gaan lopen. We reizen per trein eerst naar Thionville en nemen daar de bus naar Fontoy, waar we -echt laat- pas om 12.30 kunnen starten.
We zijn in het Noorden van Frankrijk, de oude mijngebieden en veel (gesloten) fabrieken. Ondanks dat lopen we door een uitgestrekt bos, tot ergernis van Diana kilometers lang achtereen. Het pad is modderig en glibberig, dat is zwaar lopen. We kregen verder wat regen onderweg en dreiging van onweer, maar dat zette gelukkig allebei niet door.

In Neufchef geluncht met gebakjes van de 2e bakker aldaar en verder brood met sardientjes. Halverwege een dikke bui en dus bij de gesloten 1e bakker onder de luifel op de stoep gaan zitten. In Rosselange gelukkig snel de bus naar Metz kunnen nemen.

We komen 's avonds op de camping de eerste medeloper naar Nice tegen: een Amerikaanse 20-er.

12 mei; Regen, regen, regen. Het lijkt een slechte dag te worden, maar we besluiten gewapend met regenbroek toch op pad te gaan. Gelukkig starten we na de ervaring van gisteren weer eerder en beter voorbereid (we hebben al brood bij ons).

Het blijkt niet zo'n hele slechte dag te worden als verwacht, we lopen merendeel van de tijd droog. Het is een mooie afwisselende tocht. Tijdens de lunch bij het kerkje van Feves het begint het te regenen (alweer! tijdens de lunch) en als het zelfs begint te donderen besluiten we om in Feves te stoppen en de bus naar de camping te nemen.

Helaas toch iets te laat om droog de bus te halen en met de regenkleding helemaal doorweektstappenwe uit de bus voorde camping.

De rest van de dag in Metz met o.a. bezoek aan Cathedraal (kaarsje gebrand) en terras (warme verse jus d' orange met honing) en internet.

De komende dagen blijft het weer wisselvallig, we blijven nog ca. 3 nachten in Metz.

Route du vin

Dank jullie wel voor de leuke berichten en het meeleven met ons. Het doet ons goed om zoveel lieve steun te krijgen. Daarnaast is het leuk om te merken dat jullie ons volgen, dan typen we die verhalen dus niet voor niets.

Alweer 3 dagen aan het wandelen, gaat best lekker. Woensdag hebben we nog 11km gelopen en de dagen daarna konden we al naar de 15 gemiddeld. We lopen over de heuvels rondom de Moezel door de uitgestrekte wijnakkers, soms er dwars doorheen en dan weer afdalen met trappen. Het is ongelooflijk hoeveel wijn er hier geproduceerd wordt. We genieten er `s avonds lekker van. We zien ook veel roofvogels en vleermuizen.

Het weer is prachtig!! Gisteren echt zomer met 24 graden en vandaag wat bewolking maar wel 17 graden. We hebben gisteren zelfs tot 2200 uur buiten voor de tent gezeten en `s nachts kunnen inmiddels ook de sokjes uit en Diana haar mutsje af. (dit wisselt nogal) De nacht ervoor was het nog erg koud. Jeroen vraagt steeds als we gaan slapen: Ben je al verstopt? Aangezien Diana helemaal in haar slaapzak kruipt en je dan alleen maar een roze muts en een puntje van haar neus ziet.

Er is een echte patroonheilige van de wijnbouwers, St Donatius die tegen donder en bliksem beschermt. Hij staat hoog boven de velden met zijn bliksemafleider.

Helaas is er geen patroonheilige die campeurs beschermt tegen donder en bliksem. Vannacht nog wakker geworden van het onweer. De krant voorspelt ook voor de komende dagen nog onweer, een zonnetje met wolken en 19 graden.

We zijn inmiddels in het land van de rode aarde gearriveerd. Hier geen wijnakkers meer maar velden vol met graan en gele gewassen, ook mooi! We verwachten zondag Luxemburg achter ons te laten en richting Metz te gaan. (ca 6 dgn lopen) We weten niet wanneer we weer een internetcafe tegenkomen.

Helaas is er iets misgegaan met de foto`s invoegen in de tekst. Je kunt z e bekijken bij de foto`s route du vin.

Groetjes, Jeroen en Diana

Rust en herstel!

Het is alweer even geleden maar door bezoek en sluiting internetcafees niet eerder de mogelijkheid gehad om een verslag te maken.

Woensdag gaan we naar Echternach op visite bij de kinesitherapeut. Bij de fietsenboer waar we informatie opdeden vertelde de verkoper over een goede therapeut bij spierproblemen. Konden niet meteen terecht maar een dag later wel. De kinesees heeft Diana in 2 dagen een 10000 km beurt gegeven en ze kan er weer tegen aan.

We gaan rustig opbouwen, dus zondag pas weer 10 km lopen.

Donderdag verder dus niet veel gedaan en op weg naar huis in de bus belde Peet dat zij en Hans er bijna waren. Snel inkopen gedaan en ´s avonds lekker gebarbecued. Ook hier het nieuws over de idioot meegekregen die op de menigte en het koninghuis inreed. Wat een waanzin, dat verzin je toch niet!

Vrijdag eerst uitgeslapen en daarna in de auto op weg naar Luxemburg stad. Op 1 mei zijn hier alle winkels gesloten maar in Luxemburg stad is een festival. Luxemburg is een super mooie stad met veel oude gebouwen en burchten, je voelt de historie om je heen.

Het weer is wederom weer prachtig na 2 mindere dagen. Er is veel hoogteverschil hier, het klimmen valt nog niet mee voor het armzalige bilspiertje van Diana. Lekker gegeten bij de pizzeria.

Zaterdag op weg naar Trier! Het is net vakantie. Nu Hans en Peet er zijn doen we alles met de auto. Goed voor de rust van de spier. Ook hier volop historie met de troonzaal, basiliek en de porte negra.

We ploffen neer bij kennelijk een bikers eethuis waar we heerlijk gegeten hebben. (de bestelde porties waren echt groot en oja er was ook een bord met bikers welcome)

Zondag droppen Hans en Peet ons in Echternach. Zij gaan weer terug naar Amsterdam en wij vervolgen onze route en vanaf hier lopen we tijdelijk zonder rugzak. Het wordt een spannende dag. Hoe doet de spier het, wil die wel? Het gaat best goed en we lopen iets meer dan de geplande kilometers, bij een bushalte stoppen we en gaan naar huis. (lees: onze tent)

Maandag lopen we weer een stukkie verder. We nemen het besluit om te blijven lopen en de tocht te vervolgen. Nu gaat ca 10 km per dag goed en dat is acceptabel. Alle fietsfolders worden weggegooid, want we lopen liever minder km per dag zonder Nice te halen dan een fietstocht te gaan maken. We kunnen zo lekker buiten zijn en ook de GR5 blijven volgen.

Vandaag verkassen we de hele boel naar een nieuwe standplaats, het wordt Remich. Of eigenlijk Nennig, aan de andere zijde van de Moezel, in Duitsland. Hier vanuit gaan we weer bussen en stukjes GR5 lopen. Besluiten om in Luxemburg stad een internet cafe te zoeken, waarschijnlijk lukt dat wel. En zowaar......

X
X
X

J + D